เพียว

adj. pure

def.:

ที่ไม่มีสิ่งใดผสมหรือเจือปนอยู่

syn.: บริสุทธิ์ sample:

เขาเปิบเนื้อหมาล้วนๆ อัดไปด้วยเหล้าขาวเพียวเต็มแก้ว